Vandaag moet mijn blog eruit en zoals wel vaker heb ik dat tot het laatste moment laten liggen. Niet omdat ik het niet leuk vind, maar omdat er ook zoveel andere toffe dingen te doen zijn. Maar waarom moet het er vandaag uit? En van wie moet dat eigenlijk? In ons leven en onze huidige maatschappij moet er al zo veel. Waarom? Omdat dat hoort. Omdat ‘men’ dat van je verwacht. Wie is die ‘men’ over wie je zo vaak hoort? 

Gisteren aten we bij vrienden. De dochter des huizes vertelde hoe ze voor de klas moest voorlezen voor de landelijke voorleeswedstrijd. Ze was het niet geworden en dat vond ze niet erg. Zij liet zich niet leiden door verwachtingen, al dan niet zelf opgelegd. Ik dacht terug aan mijn schooltijd. Ik moest een gedicht uit mijn hoofd voordragen en ik vond het heel spannend want ik moest het wel goed doen. Ik koos ‘Ik ben lekker stout’ van Annie M.G. Schmidt. Het gedicht start heel toepasselijk met ‘Ik wil niet meer, ik wil niet meer …’ Over een klein jongetje dat het zat is om te doen wat anderen van hem vragen en, in mijn ogen terecht, op de rem stampt.

En hier zit ik dan weer voor mijn laptop. Vandaag moet mijn blog eruit; een blog per week. Waarom elke week? Omdat een autoriteit op bloggebied dat aanraadt en zelfs drie per week. Ik vind dat veel en sprak met mezelf een keer per week af. En daar is het antwoord op mijn vraag. 

Ik ga bij mezelf te rade. Moet dit blog er écht vandaag uit of luister ik naar Annie M.G.? Het lijkt me verstandig om goede raad niet in de wind te slaan dus, morgen ga ik mijn blog schrijven. De titel weet ik al: Van wie moet dat eigenlijk?